Deze dubbele mini-expositie in Museum Kennemerland, maand augustus.
De een had er werkelijk nog nooit van gehoord, de ander verzamelde ze jarenlang: miniatuurschoentjes ontworpen door het Amerikaanse Raine-Willitts, sommige met bergkristal en pareltjes. ’Just The Right Shoe’ heet de collectie, zo’n 200 modellen sterk en George Rijnhart (62) uit Beverwijk heeft er 55. Voor het eerst toont hij ze buitenshuis, vanaf woensdag in een vitrinekast op zolder in plaatselijk Museum Kennemerland.
Het is een soort historische wandeling door ’de wereld van glamour, macht en vrouwelijke charmes’. Culturele en maatschappelijke ontwikkelingen ’in een rijke combinatie van realisme, symboliek en fantasie’. George licht de kleinoden thuis uit met spots, in de serre in een kast met speciale glazen planken. Voor de schoentjes telde hij elke keer 40 tot 150 euro neer, hij kwam onder meer bij het geschenkenhuis van Geels in IJmuiden. ,,Toen een van de drie of vier winkels, nu zijn er in Nederland zo’n tien waar je ze kunt kopen.”
Het verzamelen begon in 1998 nadat hij er één cadeau kreeg van Gerry Kaasenbrood, van de toenmalige Beverwijkse toneelclub KDO (Kunst Door Oefening). Dit als klein blijk van waardering voor zijn inzet bij de KDO-musical over Fien de la Mar, waarvoor hij maar liefst honderd kostuums maakte. Dat werk deed George destijds ook professioneel in Amsterdam, bij de Nederlandse Operastichting en het Internationaal Danstheater.
Zijn partner Rob Keesen, onderwijzer van basisschool Rinket in Heemskerk, zag hoe George na het cadeautje ’verliefd’ werd op Just The Right Shoe, elk model voorzien van beschrijving en certificaat van echtheid. Zo staan er nu zes glimmende Palais Royal-schoentjes van roestvrij staal en met Strass-steentjes, maar ook een opvallende ’Decoboot’. Ofwel een sierlijke laars – geregen als een korset – die in de jaren 1880 populair was, compleet met kant, veters en leer. Bij andere schoentjes wijst George op subtiele details zoals ’bewust aangebrachte loopplooien’. Vijf jaar geleden stopte het verzamelen. Na een zware operatie aan een tumor in zijn hoofd was zijn werkzame leven over en had hij minder geld. Ook zijn atelier aan huis deed hij noodgedwongen weg. „Ik heb er twee jaar over gedaan om daar afscheid van te nemen.”
Smurfen
Willeke Vrij (53) uit Santpoort-Noord is grafisch vormgeefster en tevens vrijwilligster in het museum. Met haar smurfenverzameling erbij is er dit keer sprake van een dubbele mini-expositie. De beroemde stripfiguren van het Franse duo Yvan Delporte en Pierre ’Peyo’ Culliford voeren terug naar eind jaren vijftig. Willeke houdt het bij ’die van rubber’. De eerste smurfjes kreeg ze van haar vader, die de merchandise rond 1970 meenam van het tankstation in Heiloo waar hij klant was. Van ’gewone smurf’ en ’brilsmurf’ tot ’gevangenissmurf’ en ’ruimtevaartsmurf’. De laatste nadat in 1969 de eerste mens op de maan was gestapt. „Eerst waren de smurfen gratis. Toen er bijbetaald moest worden, kreeg ik ze minder vaak.”
„Het smurfje dat zit te naaien, is een favoriet vanwege zijn gelukzalige glimlach. Eigenlijk is het raar dat een smurf kleding zit te naaien, want smurfen dragen alleen een witte broek en een witte muts.” Uitbreiding van de collectie volgde toen ze stripliefhebber Reindert trouwde ’die nog weleens een stripbeurs of stripwinkel bezocht’. Ze weet niet hoeveel ze er precies heeft. „Als iemand ze wil tellen, graag, al mijn smurfen staan er.” Ook die ze kocht voor slagwerkliefhebber Reindert. „Een drumstel met drumsmurf, voor 25 euro.” Maar wél van hard plastic.